eğildim üzüntülerimle geceye
sırlarımla girdim..
yıldızlar darılmasın diye
gökyüzüne gülümsedim..
ve hayallerine girmek için
karşısına geçtim resminin
söğüt dalları seviyor seni
eğilmiş..
kaygılar uçuşurken bende
ne güzel gülüyorsun resminde …
çıkıyorum alıp resmini
bir taşın üzerinde Çengelköy de
düştüm bir düşe
açmıyorum ağzımı seslere,
bir su damlası olup karışıyorum denize
hangi dalgalardı seni taşıyan uzaklara
ve genç bir kız yüzü gibi gülümseyen..
ruhuma dolan serinlik
ayna oldu,
derinliklerde sen sarıyorsun
seninle geçiyorum kendimden
ve yangınlara düşüyor ay
mor-turuncu bir gece bakıyor,
çırpınmalarıma,
şehir genzime kaçıyor .
binlerce çoğalıyorum
beni tutan denizde..
dişlediğim bir yosun kabuğu
uyandırmasa
sabahları bulacaktım
mor düşüncelerimle
İstanbul kadar güzel Çengelköy de…
O1.o9.2005 / Çengelköy
Mustafa kaya
www.ustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 1.9.2005 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gurbet meleği
TÜM YORUMLAR (3)