Resimdeki Kabus Şiiri - Caner Polat

İnsan bu
Besler içinde en tüccar kinleri
Uyku ile uyanıklık arasındaki
Gerçeğin ötesinde
Serzenişlerine
Ölü bedenle göğüs gerer
Türlü kıvılcımlar içinde
Kabuslar büyütür senaryo
Aşınır hangi duygular
Bilmem hangi ayetin ışığında

Kafam dolambaçlı yollardan geçerek
Yaşadığım içtenliklere itiraz
Ayaklarımın ıslaklığı
Nehirlerden değildir
Görür müyüm
Çılgınlıklar sofrasında yok
Yaşama tutsak bir belde
Geçtim
Tarihin içindeki kara günleri de yanıma alarak
Sordum ve de kayıtlandım
Kılıçların düzeltemediği
Şiddetin öfkelenmediği
Ab-ı hayat nerede

Dağınıklığa savrulurken insanlar
Benim öbek öbek kinlerim
Tutsak nöbetim
Yaşamımın en ücra köşesinde
Devrimler
İhtilaller
Bir yaprağın hısırtısı kadar
Sade ve sesi olmayan
Söylemler
Ne yüceltir insanı
Gerçekten bilen yok
Nerede şimdi en kanaatkar doku
Bekleyen umut
Bile bir bir çınlayan
Saatin zembereğinden fışkıran
Ruhu satılmadık bir gün
Bize kendini bildiren