(kadıköy-şubat-2013)
Bir kız çocuğu görüyorum şapkası başında,
Tahminim o ki henüz beş-altı yaşında.
Sanki terk edilmiş gibi yalnız başına,
Öyle bir sakakta ki yalnızlık var her taşında.
Gözleri iri,yüzü aydınlık,burnu ve kaşları,
Gür ve uzun görünüyor siyah saçları,
Sırtında ceket, ayağında kot pantolon,
Bacaklarını çekmiş kendine,yaşamakta sorun.
Elleri dizlerinde,belli ki perişanlığı derince
Yüreğim sızladı, çocukluğum aklıma gelince.
Sararıp düşen yapraklar ayakları dibinde.
Sırtını dayamış duvara belli ki korku içinde.
Sokak tenha, yardım edecek kimse yok.
Acaba karnı mı aç yoksa karnı mı tok? ,
Muhtemel ki azarlanıp, evinden kaçmış,
Kâlbi kırılmış, ilk acıyı böylece tatmış.
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 10:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!