Resimde mi Yalandı? Şiiri - Mehmet Macit

tutuldu arsız gönül bir resmin büyüsüne.
neler aldı götürdü,
eskimiş bedenimden.
titreyip durdu yürek bir sevdanın yelinde,
kuru bir yaprak gibi savruldu uzaklara.
bir ben,
bir de sen,
sustuk sadece.
saklandı aşk korku sokaklarına.
hüzün dolu duyguların yansımaları vardı,
gözlerimde,
anlamamıştın.
evcilik oynayan çocuklardık,
kocaman bir yalandık,
kördüğüm olmuş duyguların çözümsüz denkleminde,
üşüdü ellerim birden.
Sığındım yeniden sensiz karanlıklara.

dinmeyen gözyaşlarım hicranları kusarken,
gece matemi sardı perişan duyguları.
eşini arayan kelebekler misali,
umut avına çıktım sokak lambalarında.
şaşkın ördekler gibi yönümü arar iken,
uzayıp giden gölgeleri taşladım.
av bulma coşkusuyla yere inerken baykuş,
bırak onu beni al,
diye koştum ardından.

düşerken son yağmurlar,
uzayıp giden kaldırım taşlarına.
soğuk esintilerde,
şimşek desenlerinde,
gönül dünyalarımdan yansımaları gördüm.
yok olan düşleri,
renkli hayallerimi,
lodosun coşturduğu dalga sesine sordum.
yalan olan bir aşktan,
senli hatıralarım kalmış.

bir tek gerçeğim vardı,
kalbimde saklı resmin.
söyle bana vefasız:
resimde mi yalandı?

Mehmet Macit
19.12.2013
Samsun