Resimde Ağlayan Kadın Şiiri - Emine Sipahi

Bir çerçeve içinde donmuş zaman,
Gözlerinden süzülür ince bir duman,
Sessiz feryatlarda gizlice yanan,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Kirpiğinde asılı yağmur damlası,
İçine gömülmüş yılların yası,
Kalbine vurulmuş hançerin pası,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Dudakları suskun, dili mühürlü,
Çalınan karadan, eli kömürlü,
Atamaz istese de gönül yükünü,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Bir ömrün hikayesi sığmış surete,
Kırılmış umutlar,saçılmış yere,
gözleri bakıyor sonsuz gurbete,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Belki hasret, belki hüsran,
Belki de yitip giden bir can,
Her bakışta kalbe işler bir ferman,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Bir yanık türküdür bakışı sanki,
Kırık bir masaldır dudakta yankı,
Umutsuz gönülde tükenmiş şarkı,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Baharı gelmemiş solmuş dallarda,
Yıkılmış köprüler, yanmış bağlarda,
Yalnızlık koynunda,karanlıklarda,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Bu resmin, bir ömür sığmış içine,
Çekilmiş acılar bürünmüş biçime,
Dilsizlik sarılmış bütün çehreye,
Resimde ağlayan bir kadın var.

Ve kim görse içinde kendini bulur,
O resim kalpleri derinden vurur...