Resim Ve Gidişin Devamı

Yakışırdı aslında ona kişiliği.Her zorluğa göğüs germek.
Yakışırdı dostluklar.İçinde ne fırtınalar eserdide,
Kendide bilmezdi hani.Yakasını doğrultamadığı yüreğinde.
O ne cömerttir aslında,Uysal bir aslandı küçücük kente sığan.
Bir ben bilirim yüreğini.Anlamasada çözerim düşüncelerini,
Kişilik ve karakterini.
Nasılda bağlamıştı bu kent onu yıllarca.Ve mecburdu,
Gitmeye.Gidecekti.
Kendince ardında bıraktığı anılarını.Yıkılmıştı.
Bu yolculuk belkide onun serüveniydi.Unutmak ve unutulmak adına.Biliyordu unutulmaz seven.Gitmeler mecburiyet olmasa.Kederliydi.
O yıllarını karşıdan seyrederek yetindiği kendince
çok büyük aşkını,bırakmak ölümdü hafızasında.
Gitti.
Adresi belli değil.Aslında boşluğa.Yinede gülümsedi.
Son bir kez el sallayarak.Bu Kent ve anılarına.