liseli yıllarımızdı
Yalova'mızda lise olmadığından
Heybeliada'ya gidip-geliyorduk vapurla
dalgaları da cabası..
resim ve müzik seçmeliydi
bende de bir resim tutkusu ki
sormayın gitsin...
yağlı boyalarım, fırçalarım
büyük boy defterlerim, tuvallerim
tam takım hazırdım...
lakin hazır olmayan çizgilerimdi
resim öğretmenin onları görünce
hafifçe sırtıma dokunup
''-haydi müziğe..'' deyince
dünyam yıkıldı üzerime...
demek ki bilememişim
şiirin en iyi dostunun
müzik olduğunu...
müzik öğretmenimiz
notayla, solfejle bizi yormazdı
masasına bir sahibinin sesi
gramafon getirir
üstüne bir de Mozart koyar
zil çalana kadar
sessizce dinletirdi...
o zaman anlamıştım ki
şiirler de, resimler de, oyunlar da
hep o seslerin içinde saklıydı...
Fikret Turhan-Yalova,
11.02.2015
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 13:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!