Tut evladım kalemi,
Tut boyayı, paleti...
Tut ki;
O ellerle tutacaksın
Sonra tornavidayı!
Bak, bu başparmağımız;
Onunla insan oluruz...
Al makası eline,
Kâğıt kes bakalım!
Bir gün gelecek,
En güzel kumaşları,
Sen biçeceksin.
Ne işine yarar,
Elle tutulmayan ezberler?
Hangi kral,
Ne zaman doğmuş;
Hangi savaşı
Kim, ne zaman kazanmış?
Al fırçanı eline,
Batır maviliklere!
Bak, gördün mü,
Balıkçının eli dümende,
Öyle ulaşacak ekmeğine!
Bir gün sorarlarsa sana,
Hani İsa doğmuş ya;
Ne der, takvimler o güne?
Söyle onlara:
Ekmeğin şanlı tarihinde,
O gün,
Koca bir sıfır!
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cafer Algül](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/05/resim-dersi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!