karşı duvarda duruyor işte
bak kendini gör resimde
öylesine acımasızki
hırçın bir deniz sanki
kalmadı kimsede gökyüzü kadar mavi
karşında duruyo işte bembeter hali
ne dünyadan bir tat almış ne de rahat
bıkmış bıkmış işte bak hayat
gülmüyor ne yapsamda gülmüyor yüzüme
bak gözyaşlarım akıyor üzerine
bir resim di çiviledim yüreğime
mağdurdu durmuş beni arıyordu gözleri ile
ben kendime kıydım gözlerimi karşıya koydum
bir baktığımda bir daha bakmayı istemiyordum
ben çocukluğumu çoktan unuttum
her baktığımda resmime on sekizi mi buldum
Kayıt Tarihi : 28.10.2004 10:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Behzat Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/28/resim-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!