Renklerin en canlısında seni boyuyor fırçam
ve seninle anlamlanıyor köy evleri
ve sıradağlar
ve sıra sıra ladin ağaçları
ve iğne yapraklı güzeilm çam…
Bizi resmediyor heyecanlı deniz kuşları
ve fırtınalı bir aşkı anlatıyor ırmak boyu bezenmiş patika yokuşları…
Seni görüyorum her bir detayında tuvalimin…
Bizi, seni ve beni çizmişler ufuk çizgisine
ve desenler cömert
ve grupta rengarengiz;
Eflatun, pembe, kavuniçi ve lacivert…
Güneişn batışıymış saçlarının kızılı
ve bulutlara sadece hatıralar yazılı…
Ufuk biziz gökyüzüyle denizin kavuşması gibi
ve biziz ufuk
ve gelecekte
ve sonsuzluğu damlatır gibi..
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Boğaç Yüzgül](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/resim-288.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!