Resim Şiiri - Hamit Kalkan

Çekilen bir resme bakıyorum.
İçinde;sadece sen ve ben.
Bakışlarda bir masumiyet vardı
Duruşta ise bir özgüven.

Saygının boy gösterdği
Sevginin yol aldığı
Bakışırken gözlerin donduğu
Konuşurken dillerin sustuğu
Göz göze umutsuzca bakış
Kekeleyerek konuşurken
Ko ko ko koorku yooo rummm
Yapma ne olur diye bir serzeniş.
Vardı sanki.

Bir tavşanın ürkekliği gibi
Bir kaplumbağnın gittiği gibi
Yürümekle durmanın
Konuşmakla susmanın
Arasında sıkışmış
Bir duruşun portresiydi bu.

Keşkelerle doludur
hayatın her evresi.
Sakın dokunmayın
Kırık kalsın bu resmin çerçevesi.

Hayal bu ya işte.
Benziyordu bir masala.
Ne hikaye olabilirdi ne de destan
Umutlar dikenliydi.
Gönüllere uzaktı gülistan.

Acabalarımın içinde boğuldum
Keşkelerimle boğuşurken
Sonunda,ben kendimi kaybettim
Ben, bende benliğimi ararken.