Sarı saman kağıdından zamanlardan kalmıştı gülüşüm
Çizerdim kim olduğunu bilmeden
Belli ki hayaliydin güneşimin
Hani o iki dağın arasına çizilen
Tepeden bakardı dereye
Yanındaki perdeli ve kırmızı kiremitli eve
Önünde mutlak bir ağaç
Ve otlar olurdu hafif yana yatmış
Sanırım o günlerden kaldı bende bu melankoli hali
Aşk koca bir dağın eteklerindeki yalnızlıkmış
Şimdi kara günlere yol alan kirli kentlerin müdavimiyiz
Kalitesi saman kağıdından hallice sevi/şme/lerimiz
Öğretmen tutup kulağımızdan dışarı attığı gün
Çöpü boyladı gülüşlerimiz
Kayıt Tarihi : 16.4.2013 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!