RESİM Şiiri - Samet Çetin

bana ait olan
bir resim çizsene kendince
umduğun birşey olmasın yalnız
yaşanmış gerçekler olsun
halen yaşamakta olduğum
beni anlatan var olana dair

hiçbirşeye deva olmayan
sözlerin üstünü örtelim
bir müddet sessiz kalarak
perdelerini aralayalım gözlerin
işte sen o zaman başla
dumanını çizmeye yalnızlığın
izmaritleriyle başımı ağrıtan
kalabalıkları göster mesela
dünden kalma yorgun adımlarımı
anlaşılmayan bakışlarımı gör
bakıldıkça yanlış yorumlanan
kayıp arayışlarımı çiz
sitemkar efkarımla süsle
çıkmazlardan arta kalanları
hüznümü yansıt resmince
güneşli bir güne olan hasretimi
sırtlayışımı vurulmuş fikirleri
kanter içinde kalışımı
savaş meydanlarındaki tedirginliğimi
kırmızıya boya hünerince
kan renginde olsun yeryüzü
gökyüzünü damıtarak kara bulutlara
aç gözlü toprağı doyur yeşile
bin parçaya bölerek avuçlarımda sararmış mutluluğu
gözlerimi kapat ellerinle
kimse görmesin ağladığımı
herkes mutlu sansın beni
usulca gölgeleyip güneşi
dökülmüş yapraklarıyla baharı soldur

ve bırakta fotoğraflarda kalsın tebessümüm
sen yarım kalmış gülüşlerimi resmet
hayat hikayem eksik kalmasın diye
devamını arayabilirsin ikinci kişiliklerde
untkan bilmesinler beni
eş dostu topla etrafıma
ardımda attıkları kahkahalarla
mezarlarını göster, eskiden sevdiklerimi
hep karamsarlık olacak değilya
birde hoşlandığım şeyleri çiz
meçhul meddahları tarihten
bana yol-yordam gösterenlerden
çiçekleri, kuşları, suyu ve özgürlüğü
bir kitabın sayfaları arasından koparıp
görünmeyen sevdalarıma bak
ihaneti, mutsuzluğu ve hüznü çiz biraz
dedimya sözcükler ağır mesaide
sen ressamsın
bilinmeyen yanlarımı renklerle boyala
yaşanmış saymadığım bir ömrü
bırakarak ardımda
ölümden tanımaya çalış beni

davut ekinci'nin anısına
30.03.2003