yalnızlığın en zengini1957
hangi ay bimiyorum ama
bir park adını hatırlamadığım
kahvenin bir tonunda bank
kenarına ilişmiş oturan
sarı yapraklar ayaklarına serilmiş
ben ve yeşil gibi kırmızı gibi
pırılpırıl bir güneş
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta