yalnızlığın en zengini1957
hangi ay bimiyorum ama
bir park adını hatırlamadığım
kahvenin bir tonunda bank
kenarına ilişmiş oturan
sarı yapraklar ayaklarına serilmiş
ben ve yeşil gibi kırmızı gibi
pırılpırıl bir güneş
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam