yalnızlığın en zengini1957
hangi ay bimiyorum ama
bir park adını hatırlamadığım
kahvenin bir tonunda bank
kenarına ilişmiş oturan
sarı yapraklar ayaklarına serilmiş
ben ve yeşil gibi kırmızı gibi
pırılpırıl bir güneş
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim