yalnızlığın en zengini1957
hangi ay bimiyorum ama
bir park adını hatırlamadığım
kahvenin bir tonunda bank
kenarına ilişmiş oturan
sarı yapraklar ayaklarına serilmiş
ben ve yeşil gibi kırmızı gibi
pırılpırıl bir güneş
bir resim
bu resimde sen yoksun
sen sımsıcak bir yaz
ben sararmış solmuş
bir sonbahar
şimdi kim bestelemiş hatırlamıyorum
bir şarkı mırıldandığım
aşk kokan ama hasretle dolu
solmuş hayatlara dair
içinde hiç bir rengin kalmadığı
sogumaya yüz tutmuş
titrek kalpler yorgun
herşey bunun şarkı da olsa
sen bana erken
ben sana geç.........
Kayıt Tarihi : 31.12.2010 10:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!