Resim Şiiri - Metin Alptekin

Yıllar önce gurbete çıkmıştım
Duvarda en son baktığım resim
Ebeveynlerim kucakta ben
Gurbetlik kolay değil büyük özlem
Yılda bir gelirim kalan annem ve teyzem
Odaya girdiğimde karşımda duran
Nakışlar beze işlenmiş altında resim
Yaklaştım resime çatlamış çerçeve
Resim aynı dikkatimi çekti işlikteki yama
Yüzüm yansır resmi tutan cama
Farkında olmadan babamla aynı yaşta
Babam zannettim cama yansıyan yüzü
Bana bakıyordu ayağında çamurlu ayakkabı
Yeri değişmemişti abtes aldığı ıbrığı
Çıranın fitili gizlenmiş anlatıyor yanlızlığı
Resim sararmış duvarda almış nemi
Sarılırdı babam nefesimi keserdi
O yaşta anlamazdım kucağında beni
Duygulanmamak elden değil oturdum hasıra
Mazim canlandı aklıma gelir ara,ara
Gözüme ilişti tavanda çakılı paslı halka
Sallardım kardeşimi aynalı beşikte
Gelme saati belli babamın güneş batınca
Yüzünü yıkardı hiç durmadan akan çeşmeden
Hasıra sırtını dayardı gözleri bende yorgun
Atlardım sırtına hiç görmedim dargın
Çıra yanmıyordu isi tavanda eseri
Kapkara bulutlar olmuş küme,küme
Duramam daha fazla kaldığım odada
Kümelenmiş bulutlar sıkışır yöreğimde
Damlamış tavan akmış duvarlarda
Son bulmuş damlalar resim arkasında
Ondandır resmin sararması
Nakışlı bezde almış nasibini
Damlalar devam eder resim altında
Hasreti anlatır akar gözlerimde
Resim aynı,hasır aynı,çıra aynı
Yere uzanmış kilim aynı
Perdahlandıkca kokan duvar aynı
Doyamadım babama özlem apayrı