Merhametin kalbe koyduğu,
Ruhların buz yandığı resimde,
Dünyanın pervanesi bir kasveti üflerken,
Kelebekler raksederken ülkemde,
Ne sen önemlisin ne de ben.
Bırakalım kadere suratları o çizsin.
Rabıta gözlerimiz,menzilimiz yokluk olsun.
Yol bizimdir hala,yol bizdeyken.
Kayıt Tarihi : 16.3.2023 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!