Adı konmadık bir düşünve sevi öyküsünün serüvenindeyim. Gönlümün tuvaline çizdiğim bir mavi derinliğin yolcusuyum.
Enlemi boylamı bilinmeyen duygusal bir gizin magmasındayım. İçin için devinen bir dirençle, yangısını sürdüren bu serüven sürer mi son çığlığıma değin...
Her anım, her yanım içli yangınlar içinde bir kor yığını. İçim dışım hüzünün, özlemin ve acıların harmanı... Oysa, sevi yörüngesine teğet geçen yabansı, soğuk ve güven vermeyen nice yıldızlar, nice göktaşları var... En alımlısı, gözlerimi albenisinden alamadığım Çolpan, nedendir ki uzak durur... Saklar kendini gecelerin kuyulaşan ötelerine...
Bilir ki, sevdam onun yörüngesinde döner durur. Onun yansımalarında var olmanın erincini yaşar...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
