Yunus’tan miras kalan
ilahi bir destandı aşk,
Pir Sultan çığlıklarıyla
bulmuştu özgürlüğünü
ve benim yaşadığım
yüzyılda yitirdi
adının anlamını /
Kendimden utanırım.
Şairler dolaşırken
saf saf şiir söyleyerek,
aydınlarımız
bir küreselleşmenin
telaşı içinde…
Artık,
hiçbir pembe panjurlu
evin bahçesinde
çocuk cıvıltılarıyla
yükselmeyecek aşk,
yiğit destanlar gibi
dağlara kazınmayacak.
Ve
yol geçen hanına dönüşen
bu sanat,bu edebiyat
aşkın öldüğünü
hiçbir zaman anlamayacak.
- SON -
17.03.2007
Cumartesi
03:19
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlhamınızı yitirmemeniz dileği ile,saygılar.
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (43)