Cıvıl cıvıl renkli dünyalardır insanı çeken
İnsanı kendine sevdiren
Ne kadar renkliyse o kadar güzel hayat
Ve ne kadar soluksa o kadar donuk
Renklerin azaldıkça çekimin de azalır
İnsan hayatı hep aynı sürecek sanır
İste tam da orada yanılır
Bir kenara atılır ya da ucuza satılır
Renklerin dili varmış
Duygulara yol alan
Azaldıkça azaldı kalmadı rengim benim
Tüm renkleri hapseden siyah olur kaderim
Renksizim ve dilsizim
Başımı eğerim önüme öylece giderim.
Kayıt Tarihi : 12.10.2018 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Uzunöner](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/12/renksizim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!