Eğil gözyaşlarımın önünde saygı duy hüznüme
Parmak uçlarına takılmış ruhuna uzanıyor ölüm
Ben yürümüyorum yollar gidiyor kendince
Eğilip yüzünü kaldırıyorum yerden kırıklarını onarıyorum çoğu parçası kayıp ortaya çıkan yüzü tanıyamıyorum
Gözlerin yalancı bir düş kanatıyor geceyi
Sesin yağmuru çağırıyor
Gökyüzü çok uzak yakın olan bulutlar
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta