Renksiz Hayat Şiiri - Nihat Ceylan

Benim gönlümde neşeli renkler vardı
Bir gün, siyaha renksiz bir maske taktım
Yeşile sonsuz özgürlük.
Ben anımsadım onları kendime benzettim.
Aklımı siyaha boyadım, Ruhumu yeşile
Ama, maskesiz aklım, esir olan ruhum

Maviler vardı uçsuz bucaksız,
Gönülleri aşan
Ama bir ben vardım içim de
Kendimi kısıtlayan

Kor bir renk vardı aşkın rengi
Gönülleri feth eden ve üzen
Hep kırmızımı olacak benim kaderim?
Ve birde beyaz vardı sonsuz.
Tenime işlenmemiş, benim hayata gelip
Yaşamadığımı anlatan