Renksiz Çocuk Şiiri - İbrahim Rüzgar

sana cenneten bir yudum su versem
doldursam kadehimi şarabın en güzeliyle
gelip önünde dursam, kana kana içsen
sarılsam sana, hiç bırakmayacakmış gibi

sonra gidip çaput bağlasak en olmaz isteklere
bir dilek tutsak ayrı ayrı ama aynı
hiç yaşanmamış gibi hergün yeniden başlasak hayata
tutkulardan, güzelliklerden ve renklerden azade

yürüsek bir yanı uçurum patikalardan
meydan okusak ölüme,çağırsak ölümsüzlüğü
kanat açıp sonsuzluğa, salınsak boşluğa
ve buluşsak sonsuzlukta.............

sen ey deli çocuk;
bir yanı fırtına bir yanı ölüm sessizliği
bir yanı dünya, bir yanı hiç
gelme bana, yol etme gönlünü gönlüme
karlığıma karanlık, hüznüme hüzün katarsın