RENKLİ SEVDAM
Anladım ki ben imkansız aşkların şairiyim
Çölde gül yetiştirmeye benziyor sevmelerim
Turnaların dillerinde taşıdığı suyla suluyorum
Sanki rengi atmış umutlarımı
Ben inadına zorla yeşertiyorum
Sen hiç acımadan solduruyorsun…
Oysa ben seni mavi seviyorum
Uçsuz bucaksız bir sonsuzluğun içinde
Sana yazdığım şiirlerin üstüne çekiyorum gökyüzünü
Örtmüyor hiçbir dizeyi her nedense…
Oysa ben seni yeşil seviyorum
Taptaze bir umudun filizinde
Seni düşündükçe bir orman oluyor
Rengârenk çiçekler açıyor her yerde
Oysa ben seni beyaz seviyorum
Kar gibi bir saflığın teninde
Buz tutuyor gözlerim her mevsim
Görmezsem ellerini ellerimde
Oysa ben seni siyah seviyorum
Düştüğüm bu sevdanın renginde
Gülüşünden başka hiçbir şey de aydınlatmaz ki
Hasretlerin kalmışken gecelerin yerine
Oysa ben seni kızıl seviyorum
Her an cayır cayır yandığım alevinde
Öyle bir tutuşmuşum ki
Yandıkça yanısı geliyor insanın bu ateşte
Dahası ben seni sen seviyorum
Biraz bulunca kendimi sende
Ben seni ben seviyorum
Bak bütün güzellikler bendeki sende
Heveslenme hiç bu güzellikler benden diye…
27.05.2008
Besni
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!