en müptelası benim
kırmızının ve gözlerinin
gülen adamların anlamadım hala
neye güldüğünü bu matemli günde
anneler neden azarlar
bir ömür verdikleri çocuklarını anlamadım
tut denizi kayıyor gözlerim
mavinin de en müptelasıyım
tut denizi
dağılan karınca kurularına
kim çalacak taadatı
leylaklar hangi baharı açacak
sen çekildin göğe dolunaylı gecede
tut dünyayı başım dönüyor
en müptelası benim siyahın
hala haberin yok kırmızının
nasıl yandığından gül kokularında
sana dağlara çıkabileceğimizi de söylemeliyim
sana dediysem üstüne alınma sen bu sen başkası
sünbül toplayabileceğimizi
sürü otlatabileceğimizi baharda
çoban kılığında
sana yeşilin de müptelası olduğumu söylemeliyim
sana dediysem üstüne alınma sen bu sen başkası
başka renkler de var tabi ama
hangisine methiye yazayım şimdi
hepsini boyamak varken kırmızıya
şimdi ekelenirsiniz
kiminiz beğenir
kiminiz dalga geçersiniz
gevezesiniz
hadi güvercin olun
uçun kafamı kanatmayın
bu siktirin gidin demenin beyazı
siz anlarsınız
Kayıt Tarihi : 12.5.2015 11:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)