Kahvenin en güzel tonuna sahiptin.. Üstelik kullanmayı da bilirdin.Ayrıca maviyi de severdin ve bu yüzden bakardın gözlerime.Beni sevdiğinden değil, maviye olan sevginden.Beni hep böyle kandırırdın,ben ise hep kanar'dım..
****
Yediverenler solmasın hiç yüzünde olur mu..Kimse söz etmesin güzelliğinden.İzin verme kimsenin seni sahiplenmesine.Düşme birden gelen sevginin peşine.Bir de nasıl söylesem...Sevme kimseyi olur mu.Bilmesinler senin çok sevebildiğini.Ha bide unutma sıkı giyinmeyi,üşütme.Bilirim kolay hasta olursun.Kendine bakmazsın,kızarsın,söversin belki...Ama iyi bak kendine ne olur.Kimse bilmesin kolay hasta olduğunu...
Kayıt Tarihi : 13.12.2016 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!