Renkli Şiiri - Mesut Çiftci

Kahverengi tepeler, mor dağlar,
Gri gökyüzü ve beyaz bulutlar,
Renkler ve renkler tabiatın paletinde,
Sarı, beyaz, kırmızı, mavi, pembe ve eflatun,
Rengarenk çiçekler,
Rengarenk insanlar
Ve rengarenk duygular.
Çıldırmamak elde değil, ağlamamak sonra.
Tutulmamak yeryüzüne, görememek gerçeği,
Sevememek ya da.
Biraz nefret, biraz şiddet,
Biraz romantizm, biraz realizm,
Biraz sevgi, biraz aşk derken geçip giden ömrümüzde,
Bir ara soluklanıp,
Telaşlardan arınıp, yeryüzünü izlesek,
Belki neden yaşadığımızı da anlardık.
Neden ağladığımızı,
Neden her sabah içimizde buram buram hüzün olduğunu,
Renklere neden bu kadar tutkun olduğumu.
Kim bilir?
Yıldızlarda değil dünyamızdadır belki,
Sorularımızın cevapları…