Renklerle Benn Şiiri - Fatma İlan

Bir ara,
Sarı renkti yüreğim.
İnatçı ve kararsızdı.

Sonra yeşil oldu rengim,
Kendi kabuğunda yaşayan,
Çok uzakta tutkulardan.
Berduş gibiydim.

Hatırlarım beyazda oldu yüreğim,
Balık avına çıkmış martılar gibi bembeyaz.

Mavi evet mavi ile sırdaş olduk sanki.
Sığdırdım denizin mavisine hayallerimi,
Gizledim gökyüzünün mavisine özgürlüğümü.

Şüphesiz siyah bir süre esir aldı yüreğimi
Kara kara bulutlar sararken dört yanımı
Dezenfektan olarak kullandım gözyaşlarımı

Pembeye de kapıldım bir ara
Sanırım ergen yaşta
Ama hiç pembe panjurlu ev düşlemedim
Sadece o renk pamuk şekeri sevdim.
Ve ne kadar büyürsem büyüyeyim
Çocuklar gibi gülümsedim.

Zaman zaman kırmızı da işledi yüreğime,
Ateşin rengiydi kırmızı
Yaktı.
Bir o kadar da yandı.
Ve çokta yanıldı.

Bugünlerde ise,
Hani merak eden olur diye yazıyorum,
Bulamadım rengimi.