Sessizce avuçlarıma topladığım bahar çiçeklerini,
Savuruyorum güneşin kavurduğu çorak topraklara.
Zihnimde yoğunlaşan düşünceler misali,
Yelken açtım kendimden çok uzaklara...
Lacivertimsi sonsuzluğa kanat çırpıyorum,
Ölümsüzlüğün pembe ruhuna gözyaşlarımı bırakıyorum.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta