Sessizce avuçlarıma topladığım bahar çiçeklerini,
Savuruyorum güneşin kavurduğu çorak topraklara.
Zihnimde yoğunlaşan düşünceler misali,
Yelken açtım kendimden çok uzaklara...
Lacivertimsi sonsuzluğa kanat çırpıyorum,
Ölümsüzlüğün pembe ruhuna gözyaşlarımı bırakıyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim