Renklerin Özlemi Şiiri - Muhsin Durucan

Akın özlemini duydunuz mu?
Tertemiz sevgi inceliğinde akasya
Tüm kirlenmişliğe karşın ayakta kalan
Nergisçe ak, sarmaşıkça yakın ak papatya
Kışın karda ve kitapta beyazla kucaklaşan.

Karanın özlemini duydunuz mu?
Bir yerde sıkıntı, bir başka yerde kaçış
Şorayımsı gözlerle bambaşka aşinalık
Anlam yüklü karanlık, yüreklice haykırış
Haksızlığa başkaldırı kısa süren karanlık.

Kırmızının özlemini duydunuz mu?
Nar çiçeği, Atatürk çiçeği görkeminde
Can can yaşamdır, götürür bütünlüğe
Bedene kan yollar, yürektir sevgilide
Al bayrak tonunda yelebir özgürlüğe.

Mavinin özlemini duydunuz mu?
Gökle yerin birleştiği çizgide ufuk olan
Pırıl pırıl su olan masmavi ummanda
Sevgilide göz, ılık ılık yüreğe dolan
Tutuk evinde gökyüzü ulaşılmaz zamanda

Yeşilin özlemini duydunuz mu?
Kauçuk yaprağına damar damar dokunan
Kösnülü sevgi bağlamıdır yaseminde
Tarla tarla ekin, ağaç ağaç orman
Yüreklice doğayı kucaklayan sevgide.

Sarının özlemini duydunuz mu?
Kanarya sevgisini sunar kendi dilince
Renk mutluluğu yavuklunun boynunda
Sarışının tutkusu özünde yeterince
Başaklar umut olur saranın kollarında.

Portakalın özlemini duydunuz mu?
Işık salar göze de, bedene de
Duvarlarca salon olur, derslik olur okulda
İç açar, sevgi saçar, umut olur öğrencide
Ağaçta bir altın top, vitrin de artan sevda.