Renklerin içinde sen Şiiri - Serdar Yusuf

Renklerin İçinde Sen

Beyaz sabahlarda
salınır bir çocukluk sesi.
Zaman gülüşür salıncakta,
dökülür saçlardan.

Sarılmak,
en eski ilacım benim.
Her arzu bir sır,
her insan başka bahar.

Boş bir salıncak
sallanır sensizliğin rüzgârında.
Kızıl saçlarının gölgesi
dokunur kumlara.

Gözlerinle yeşeren bitkiler
bana döner hâlâ.
Yokluğunda bile
özlüyorum seni — sessizce.

Renkler karışır içimde,
maviye dokunur kırmızı.
Her tonunda gizli
senin zarafetin.

Büyüttüm seni
evrenin en sessiz yerinde.
Hayallerle örttüm üstünü,
düşlerle ısıttım.

Bir lale kadar masum,
bir sır kadar derinsin.
Bir acı kadar kalıcı,
bir gülüş kadar yakın.

Güneş doğar toprağa,
bir perinin dansıyla.
Ve ben —
renklerin içinde bulurum seni.