Renklerin Günâhı Ne
Resmi çizilemiyor ıstırabın, elemin!
Tasvir edebilir mi; var mı gücü, kalemin?
Çökmüşse üzerime zifiri karanlıklar,
Bu kendi meselemdir, derdi değil âlemin
Yar yüreğim yar, gör ki neler var,
Bu halk içinde bize gülen var.
Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun,
Gaafil ne bilsin,Hakk'ı seven var.
Devamını Oku
Bu halk içinde bize gülen var.
Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun,
Gaafil ne bilsin,Hakk'ı seven var.
Aslında resmi çizilmese de mutluluğun elemin; hiç de az değildir insanın içinde bıraktığı tahribatlar veya tarifsiz sevinçler yumağı. İşte bu yumak; gün gelir böyle şair yapar insanı ve böylesine güzel, okunası şiirler yazdırır... Hayır; 'içimdeki yangını kendim yaşarım; suçu ne renklerde ararım nede bir başka yerde' deyivermiş işte Metanet hanım. İçine çöken zifiri karanlıktan, siyah sorumlu değildir onun için... Ne kadar çetin olursa olsun çekerim sineme; ne ah derim nede vah... işte dostlar meselenin asıl özü burda yatıyor; hem neden neden anlatsin ki, çektiği çileleri; nasıl olsa Yaratan, bizi bizden daha iyi bilmiyor mu? Sebepler ve sonuçlar ALLAH'tan değilmidir? Öyleyse, böyle bir ilahi nizama başkaldırmak ne haddimize...
Bu yüzden, kıymetli şairemiz; 'Dertten yana ne varsa yazılsın defterime' diyerek her türlü zorluğa rağmen, yaşama sevincini hiç kaybetmeden; o yüksek iradesiyle her zorluğun üstesinden gelebildiğini anlatıyor.
Aslında bu dizeler; herpimize bir yol haritası olmalı; hepimiz okuyup anlamalıyız; küçücük şeylere üzülmemeyi öğrenmek adına...
Şiirin sonuna doğru Metanet Hanım; her olumsuzluğun sebebi benim; kasırgaların, fırtınaların hatta yaşanmayan yılların bile hesabı benden sorulsun diyerek; hiçkimsenin ama hiç kimsenin üzülmemesini istiyerek; varmak istedği hedefe varmıştır...
Böyle kalem, böyle dizeler okunur işte dostlarım...
Belki bu yorum bile az gelir bu şiirin ağırlığına ama dilimizin döndüğü kadar yorumladık işte...
Kalem, kalem olalı böyle dize görmedi
Eğer ki dili olsa o da böyle söylerdi
Sen ey muhteşem insan, sana sıfat bulmak zor
Sen bizim başımıza taç olsan yeterli mi?
...
Baki selamalarımı bırkıyorum, lütfen kabul ediniz
Yaşamın renkleri... Gözden göze değişen, duyguların akış istikametine göre bazen uçurumlardan akan şelale, bazen tırmanan yokuş yukarı cansiperane...
Nelerdir hükmeden, hangi ruh halidir akşamdan sabaha değiştiren, bir ağlatan, bir güldüren, bir umut yüklü, bir kapkara bulutlu hale sokan insanı?
Şaire renklere bağlamış duyduklarını, halden hale geçişlerini... Çokta güzel anlatmış, hayran olmamak kabil mi?
Tebrik ve takdirimle Metanet Hanım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta