her renk bir karakterdir aslında.
alıyla, moruyla, akıyla…
sükut griydi, sözlerden bile ağır.
unutulmaya yüz tutmuş her şey sarı,
gözlerin konuştuğunu dinleyebilen maviydi.
kalbinde hazine taşıyan kırmızıydı,
yarınlara güzel bakan beyaz.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta