dünya tüm renklerin dilini bilecek kadar hassas
onları kucaklayacak kadar da büyüktür
her renge gülümseyecek kadar olgun
herkes kendi sesiyle, armonisiyle güzeldir
ve her şey kendi özündekiyle karışır hayata
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta