Sancılandığında anlarsın
Renklerin dilini be gülüm!
Duydun mu, hissedip yaşadın mı hiç?
Fısıldayan, haykıran, ağlayan
Dili vardır renklerin…
Ah bir bilebilsen!
Ah bir görebilsen!
Taktığın oldu mu,
Hüzün renkli küpeyi saatin kulağına?
Hastalık kokan bir evden,
Geceyi giyinip gittin mi hastaneye?
Siyahı anlarsın…
İlmiğin çözülmeye direnişi var ya;
Hah işte!
Zaman, o zaman olduğunda
Kendi sesinin renk tayfında delirip
İnledi mi koridorlar kapılara
Ayaklara,
Tak tak vuran topuklara…
Ve sesinin boyasına batırıp fırçanı
Boyadın mı
Kutup ayazına gözbebeğini?
Çarşafın, yorganın
Kefen dokunuşuyla değdi mi tenine?
Beyazı anlarsın…
Gülizarda kan damlatan bir gülü
Ağlaya ağlaya, gözyaşını sile sile
Seyrettin mi yürek gözünle
Kırmızıyı anlarsın…
Sonra;
Evet sonra,
Bir sürü bilye içinden
Her oyunda, her seferinde
Kaybettiysen en göz alıcısını..
Takıldıysa omzuna nazar boncuğu
Maviyi anlarsın…
Sarı mı?
Hiç sorma!
Onu anlatamam sana be gülüm!
Aynaya bakınca görür,
Beni anlarsın…
1987
Mustafa CeylanKayıt Tarihi : 13.8.2007 23:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gönül gözü açık,yüreği sevgi ve hoş görü dolu sayın Hocam umarım bundan sonra renkler size sadece ve sadece doğum günlerinizde gelen çiçekleri hatırlatır,Tanrıdan uzun ve sağlıklı ömürler diliyorum.Sesinizdeki gülümseme ruhumuza yansısın hep,kaleminizdeki ışığınız da bizim yolumuzu aydınlatsın.Siz hep var olun.....MUTLAKA !
Sizin aydınlık yolunuzun hep takipçisi olacağım....
YÜREĞİNİZE SAĞLIK CEYLAN HOCAM.
TÜM YORUMLAR (4)