Renklerin Beyazına Şiiri - Salim Çelebi

Kalkın!
Kalkın ve duyun
sesler geliyor derinden!
Zaman suskun
yitirmiş karanlığı kederinden
is sinmiş gecenin ayazına!
Başındaki baret
otuz yıldır hasret:
Işığına Güneşin
ve renklerin beyazına!
Ey sabır.
Behey öfkemizin efendisi,
gönlümüzün barış elçisi
sabır:
İnişli, çıkışlı ne zorlu yolsun!
Güç birlikten doğacaktır;
birlikte haykırıyoruz: Başın sağ olsun.

Kalkın!
Kalkın ve yakın
karanlığa bir çıra.
Fark etmez tadı:
Bir fincan kahve bile
üretebiliyor kırk yıllık bir hatıra.
Fersiz gözlerin,
yersiz sözlerin
zamanı değil.
Kader,
kaza uzmanı değil:
Sonuç sebepten,
İnsan;
kan
kemik
ve etten
doğar.
İlmik ilmik eklenir
Halka halka kenetlenir
gönül bağımız:
Tüm acıları kovar, kovar, kovar.

Kalkın!
Kalkın ve bakın
kitap gibi açtık yüreğimizi:
Fikirdir ürettiği aklın.
Nefreti yasaklayın;
Satır satır,
sayfa sayfa
okuyun bizi.
Ne yangından mal kaçırdık
ne de gün gibi ışıyan aklımızı.
Kabardı öfkemiz,
sevgiyle sardık.
Eğilmedik, eğmedik başımızı.
Biz ki
vicdanıyız doğanın:
Adaletle yoğrulan.
İrfanıyız toplumun:
Bilimlerle yön bulan.
Bir faniyiz Dünyada:
Ölümlerle savrulan.
Nerede, nasıl, ne sanırsan san;
biz ki
insanız: İnsan!

Kalkın!
Kalkın ve görün
göveriyor gerçekler.
Ölüm derman
gönül ferman
dinlemiyor;
çeliğe su veriyor gerçekler.
Anladık ve iyi biliyoruz ki şunu;
sağduyu silahımız
eritiyor yuvasından fırlayan kurşunu.
Tasamız değil ömrümüz,
gerektiğinde bir yük.
Akıl alamayacak
kadar büyük;
yakalanamayacak
kadar zengin gönlümüz.
Umudumuz seninle anlam buluyor,
inanıyor gereğine.
Ateş düşerse yüreğine
seninle endam buluyor.
Hiçiz sensiz.
Baş tacımızdır dirliğin,
amacımızdır birliğin.