Buluşmayı bekliyor renklerimiz
Bir gün ışığının kırılan hüznünde
Serilen önümüze ömrün güzünde
Ayrılığımız ve yazan kalemlerimiz
Yağmurun suyu akıyor derinimize
Kader gülüyor kıs kıs şu halimize
Ayrı kalmak biz iki fani, neyimize
Düşelim en güzel tonla kalbimize
Bir ıslak lamba altında sana fısıldadım
Delicesine acıtsa da seni unutmadım
Her saniye sol yanımı bir yadırgadım
Cebimde tonlarca para ama üryanım
Sorgu kendime zihnimde dört yandan
Sensiz yoruldum sabaha kalkmaktan
Senden gelen ilham gelmiyor doğadan
Bu yüzden işte ille de sen ille de sen
Beni şair yapan da sensin, sen oldun
Yetmedi bir de beni divaneliğe yordun
Yüreğime düşüp ısıtan en güzel kordun
Ne ara gittin Sultanım, gittin yok oldun
Kayıt Tarihi : 27.4.2023 00:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!