Renklerim Solmamıştı-2 Şiiri - Ali Faik Bak

Rüşvet alıp vermek, hediye kabul edildiğinde,
Makamlar eşe dosta liyakatsiz dağıtıldığında,
Başlar ayak, ayaklar baş tacı yapıldığında,
Sahtekârlar kahraman diye tanıtıldığında,
Şarlatanlık, kepazelik sanat kabul edildiğinde,
Renklerim henüz solmamıştı.

Öğrencimin mezarına toprak attığımda,
İlk kez ölümün soğukluğunu hissettiğimde,
Şer cephesi yeni entrikaya başladığında,
Askerlerimiz bir kez daha ihtilal yaptığında,
Yüreklere korku salınıp, inançla savaşıldığında,
Renklerim henüz solmamıştı.

Sahtekâr yobazlar piyasaya sürüldüğünde,
İnandığın gibi yaşamak suç sayıldığında,
Jurnalcilik geçer meslek kabul edildiğinde,
İftiraya uğrayıp, üzerime çamur atıldığında,
Soruşturma geçirip suçsuz bulunduğumda,
Renklerim henüz solmamıştı.

Evimi polisler basıp, suç bulamadıklarında!
Ailece baskı, işkence, taciz edildiğimizde,
Bulunduğum şehri terk etmem söylendiğinde,
Eşkıyalara kafa tutup meydan okuduğumda,
Zalimler için yaşasın cehennem, dediğimde,
Renklerim henüz solmamıştı.