Yaşamak bir tutku ile başlar,
Sevgi, umut, keder...
Ama mutluluk değil.
Mutluluk aptalların tutkusu.
Kederi hor gördüler,
Denize tüküren adamlar.
Işıklar çarpıyorken yüzüme,
Saklambaç oynadılar,
Çehrelerinin ardında.
Haykırışlarım beni ele verdi.
Sobelendim, gerildim çarmıhlara
Mesihe yoldaş diye.
Kanatlandım, süzüldüm gökyüzüne
Salıncaklar kurdum bulutların üzerinde
Ve renkeri boyadım,
Karalanmış yerlere
Tozu pembe, denizi mavi,
İnsanı görmek için
Kayıt Tarihi : 1.2.2022 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!