Kırmızı her objede vardı ama minik
minicik bir izdi hepsi
Karanlık değildi hiçbir siyah
Kolayı vardı dağılan otların
dans eder gibi
O nasıl bir gölgeydi ki
rengarenk ve simli
Sence güneş doğmadı mı yani
bence günün en güzel saatiydi
çiçekler için
Hevesin yoksa bulaşma diye
o evin duvarlarını örmüştü
saksının kocaman kapladığı yerde
Çerçevenin içindeki heyecanı
taşıyan her hece
Sırasıyla çaldı şarkılar
Mutlaka bir kelime olsun sevenler var
Paylaşılan umut veya hüzün
çok fark etmedi
Alkışlar hepimize yetti ama
artanı çok güzeldi
Görebildiğim kadarıyla
zaten bunlar da hep yazılmış
Gerek yok ki duvarlara
Arkada duran o büyük ses küresi
çok güzeldi bence herkesin algıladığı
ilk hece
Bin kişi vardı ama
ben duyuluyordum bence
Sen de inkâr edemezdin görünce
O gördüğün şapkalı halim
Mutlaka tabii sevince
Soracak olursan bir endişeni daha
paylaşılan her şey kadar önemliyse
o anki ruh halimiz
Ruhunu teslim ettiğin yerde
el ele tutuştuğun bir insan varsa
bir de
Aynı şeyi duymak isteyen bir kişi daha var
o da ben
korkma artık
çalıyor zaten her yerde
elindeki tahta değil
Ayağını yere bastığında bulduğun o cümleyi
ben birini seviverdim derken
Gözümden şarkılar akan o gece
Sahi ne alâka şimdi kocaman bir de bilmece
Dönüp dinlediğinde
vaktin yoksa özellikle
Beni unutman mümkün değil
bir tek ben söyledim şarkıyı
diyebilenleri sev bence
Kayıt Tarihi : 25.6.2025 16:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!