Özgürlük, lafmış..
Gönül, ummanmış..
Sevmek, kişinin kendi içindeki pınarmış..
Özlem, mutsuzluğun uzantısıymış..
Bekleyiş, kelimesiz kalmakmış..
Acı, geceyle gündüzün arasındaki şafakmış..
Hayat, bunları içine sığdıranmış..
Yaşamın en görkemli tonu belki de ölmek rengini görmediğimiz için.
Sevtap GülbitenKayıt Tarihi : 20.10.2006 10:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevtap Gülbiten](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/20/renkler-ve-hayat-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!