Boş kaldı pencereler bakan kara gözler yok
Beraberce ağardı perdeler ve kaşlarım
Çiçekler ne kadar tez soluyorlarmış böyle
Ya renkler kocadılar ya hayat kaldı yarım
Akşamın geç vaktinde incilerden eser yok
Ne bir şen şakrak gülüş ne hızlanmış soluk var
Sade sam yeli eser ta yüreğimi yakar
Sanki buruşan gönle hüzün akan oluk var
Bakışlarda ki tavrı anlatacak sözler yok
Su yürümez dallara zaten toprak kupkuru
Irmaklar aksa başa buharlaşır ahımdan
Ne yağan kara bak sen ne umursa yağmuru
Gezlevi 15 Nisan 2014
Mevlüt YanarKayıt Tarihi : 1.10.2014 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mevlüt Yanar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/01/renkler-kocadilar.jpg)
Dilerim geçip gider bu zor zamanlar. Çiçekler yeniden dirilir. Renkler eski güzelliğine ulaşır.
Güzeldi okumak. Kaleminiz daim, yolunuz açık olsun.
TÜM YORUMLAR (1)