1
attım renkleri
buruşturarak göle...
(bilerek, isteyerek işledim bu suçu, yargıç bey)
2
Çöktü siyah,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bütün olarak da güzel , hepsi ayrı ayrı da..Bence bunların tümünü,ayrı ayrı yayınla..İnsanı rahatsız etmeyen,tersine dinlendiren bir yanları var. Ve de öğretici. 'Saf Şiir' diğebileceğim bir tatta..Kutlarım..(ERCEY)
daha iyi yazılabilirdi...
bir mizansen bir kombinasyon bir şeyler var ama olmamış... renklerin doğaya saçılması ve kişilik kazanması güzel düşünülmüş ama sonrası olmamış... saygılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta