Renkler Şiiri - Kamer Taşkın

Eski resimler sarardı,
Oysa, annem solmasınlar diye,
Onları hep beyaz kağıtlara sarardı,

Duysa kızardı,
Bir çocuk ağladı,
Duyamadı kızardı,

Vakitsiz ağladı,
Karalar bağladı,
Zifiri karanlıktı,
Kimseler sebebini bulamadı,

Ne var orda,
Diyenlerin sorusu,
Asılı kaldı arkasındaki duvarda,
Gözünün altı biraz mor da

Kahve gözler mavi olsa,
İyi olur,
Kahve ve mavi de,
Bu mısrada yerini bulur,.

Geriye kalan,
Şu yeşil dünyada,
Sayısız tonlar,
Milyonlarca renk onlar,
Bir şiire sığmazlar.