Renkler Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

renklerine aldanır
girersin içeri
bakmazsın kim boyamış üzerini
tanımak için yıllar seni harcar
sen de kendini
birçok yön çıkar karşına
çatallaşır bazen de
gitsem mi,kalsam mı
yoksa geriye mi dönsem acaba?
o renkler solar zamanla
güneş mi çok vurur?
ya da içeri girdiğin mekan değişir mi?
beyninde halkalar dolaşır
ihanet okları sırtını deler geçer
uzaktan bakar uçurumdan düşerken tuttuğun eller
inandığın,güvenmediğin olur
sevdiğin,renkleri solduran güneşin olur
birçok anlam koyarsın avucuna
seç birisini al...
herşey yeniden başlar
gökkuşağı bile yapamadan
diğer renklere yaklaşırsın
gördüğünle
hissettiğin farklıdır bazen
çekinirsin biraz
dalgaların saldırısında
kaya olacak mı acaba yeni renklerim?
yoksa
ilk dalgayla birlikte
okyanusa mı açılacak?
kaya olarak kalmak da güzeldir,aşıksan
ne dalgalar vurur geçer de
bir milim kıpırdamaz yerinden
yanında vicdan kumları
ıslanır durursun...