Ben siyahla beyazı karıştırdım..
Griler oldu yanıldım..
Oysa ki!
Ben grileri sevmezdim.
Nerde düşündüklerim?
Beklentisiz sevgiler nerde?
Oysaki beyaz tutkunuydum.
Buna hep siyah gecelerim sebep oldu..
Ben sevmeyi öğrenmeye çalıştım..
Sevgi bu sandım yanıldım.
Kimdi o yabancı kimdi?
Seni çok seviyorum diyen..
Düşte miydi hayal mi?
Hayır, hayır renkleri ayırayım derken
Zamanı boşa harcadım.
Güzel bir mutluluk ararken.
Hak etmediğim halde hüsrana uğradım...
Yeter artık çıkın hayatımdan,
Griler..
Renkler kendi renginde olmalı.
Karışmamalı..
Tıpkı iki gözün bir gördüğü gibi,
Güzel olmalı..
Kayıt Tarihi : 13.7.2006 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nezaket Toraman](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/13/renkler-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!