Yaşamın içinde kendi rengin yoksa
Başka renklerin tuvalde fırça değeri yoktur
Hayat renkli ışıkların tayfıdır
Mavi nefes aldırır
Sıcak renkler ısıtır
Soğuk renkler özletir
Gök kuşağıdır hayat
Tek bir rengi bile yok sayıldığında
Kalan tüm renkler birbirine karışır
Hayatı sonsuzmuş gibi erteletiyor umut
Zamanımız kalmamış gibi panikte
Ne kadar çok insan
O kadar az renktir
Güneşi ve bir çiçeği örnek almalı insan
Ne batmaktan, ne yeniden doğmaktan yılmamalı
Ne açmaktan ne de solmaktan korkmamalı
Seçmem gerekiyorsa tek bir rengi
Mavidir rengim
Yüzün/m gökyüzüm
Kendi içinden geçmeli insan
Kahverengi dallarda açar
Tüm renkler gözlerini hayata
Benim sevdiğim renkler
Yüzünde kaldı
Baksana aynaya
Sen deniz ben gökyüzün
Önder Karaçay
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 2.12.2017 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim, antoloji.com'un saygın kalemi sayın: Önder Karaçay,
Vurucu bir mısrayla başlayan, hiç kuvvetten düşmeyerek vurgusunu finaline kadar ödünsüz devam ettiren, şairin serbest şiir konusundaki kudretini gözler önüne seren, Özgün kurgusu, imgeli vurgusu ile kaleme yakışan muhteşem bir şiir olmuş, Bu muhteşem şiire ilk yorumu yazmanın mutluluğunu yaşıyorum. Beğenerek ve duygulu kaleminize saygı duyarak okuduğum bu güzel şiirinizi tam puanım ve beğeni ile antolojime ekliyorum.
Kardeşimin şiir ve gönül sayfasına, tebrik ve başarı dileklerimi bırakıyorum.
Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimle sevgi ve saygılarımı sunuyorum efendim, lütfen kabul buyurunuz...
Dr. İrfan Yılmaz. Turgutreis - Bodrum.
TÜM YORUMLAR (1)