Renklerimi alıp götürmüşsün benden
Tüm renklerim senin ellerinde biliyorum...
Dalgın yürüdüğüm yollardaki taşlar eskimiş senden sonra
Kaldırım kenarındaki ağaçlara bakıp, düşünü kuruyorum renklerin...
Gökyüzünün, yıldızların, hep sensiz geçen dolunayın
Renklerini özlüyorum...
Sadece gidişinin, vazgeçişinin rengi kalmış
Gözlerimde, avuçlarımda....
Sanki az önce kaybetmişim gibi seni
Yüreğim soğukta kalmış üşüyor.
Ne bir örtü üzerimde,
Ne sımsıcak öpüşün tenimde beni ısıtan....
Ellerini arıyorum uyandığım düşümde.
Bir tek gözyaşlarım terketmemiş beni
Üzerime yapışıp kalan, içimi acıtan.
Sensizlikle gelen yalnızlık acısıyla birlikte....
Kapatsam gözlerimi
Yine de yanaklarımdan süzülüp
Çilek dudaklarının dokunduğu yeri delip geçerler
Ürpertimle buz gibi....
Sonra parçalara ayrılan korlar gibi...
Sanki sen öpmüşsün gibi az önce.
O an yüreğim düşer bedenimden
Düşerken, yaşadığım mutluluklarla örterim acılarımı.
Kan damlar dudaklarıma rengini bilmediğim...
Bir parça dilime sonra...
Durmasa da yavaşlar sancı..
Öfkem çıkar gider nefesimle.
İçimde yok olup gitme sevdası
Çalınan renkleri tutan avuçlara......
Kayıt Tarihi : 6.9.2003 21:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bunun yanında şiiriniz bence hiçte beş para etmez değil. Ve hatta düznlenirse çok daha harika olabilecek güzel bir şiir kutluyorum efendim.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (2)